Beelden zijn als Alladin’s lamp, houders van roekeloze emotie en tomeloze energie.
Ze staan er statisch, ingehouden bij maar nodigen ook uit tot contact, tot voelen.
Ze kunnen plots ontroeren en beelden oproepen van een passioneel of stil verlangen.
En dan de weemoed … de oneindige weemoed die geurt naar het verloren paradijs.
Fotografie: Paul De Cloedt
Nieuwsbrief
Beelden in woorden
De zeein een zeldzame harde winter
zag ik als kind de bevrozen zee,
de onmacht van de gevangen baren
toen wist ik voor het eerst
dat geluk en pijn
altijd verweven zouden zijn
nadine
De kusom elkaar heen, strak en wit
verstilde kracht
steeds dieper en hechter
gaan ze toch een eigen weg
verkennen dromen en passies
hoger en verder
om steeds terug te keren
naar de omhelzing
van het troostende wit
Nadine