Beelden zijn als Alladin’s lamp, houders van roekeloze emotie en tomeloze energie.
Ze staan er statisch, ingehouden bij maar nodigen ook uit tot contact, tot voelen.
Ze kunnen plots ontroeren en beelden oproepen van een passioneel of stil verlangen.
En dan de weemoed … de oneindige weemoed die geurt naar het verloren paradijs.
Fotografie: Paul De Cloedt
Nieuwsbrief
Beelden in woorden
Vuurtoren in de brandingVroeg het meisje aan haar vader:
blijf je dan altijd bij mij?
ja, altijd, zei de vader
en toen ging hij dood
Nadine
De kusom elkaar heen, strak en wit
verstilde kracht
steeds dieper en hechter
gaan ze toch een eigen weg
verkennen dromen en passies
hoger en verder
om steeds terug te keren
naar de omhelzing
van het troostende wit
Nadine