De kus

een tijdloze, versteende omhelzing
verstild staan ze samen
tot passie ruimte brandt in het strakke wit
ze ontsnappen, elk een eigen vlucht
verkennen dromen en grenzen
ver buiten de horizon
om steeds terug te keren
naar de omstrengeling 
van het troostende wit

nadine

Tinos

alle blauwen verzamelen zich
in de zee aan de Griekse kust
wedijveren met de stalen lucht
verwelkomen de toeristen
verwelkomen de vluchtelingen die,
in hun gamele bootjes
verdrinken in hun kleurenpracht

nadine