Venus

de witte parel rijst op uit de zee
te lang lag ze op de bodem
in de schelp die niemand vond
de verwonderde zon 
omhult haar met blauw licht

als de nacht komt
met zwarte sluiers van verdriet
blijft ze warm en licht
ze schittert even in de oneindige zee
als een verre ster

nadine

Liefde

dat je mij ... na zoveel jaren
nog altijd graag ziet
zeg je

dat ik jou ... na al die jaren
nog altijd graag kus aan zee
zeg ik

vlinders ontwaken
fladderen met en rond elkaar
gaan dan weer slapen
want het is al bijna winter

nadine