De kus

een tijdloze, versteende omhelzing
verstild staan ze samen
tot passie ruimte brandt in het strakke wit
ze ontsnappen, elk een eigen vlucht
verkennen dromen en grenzen
ver buiten de horizon
om steeds terug te keren
naar de omstrengeling 
van het troostende wit

nadine

Loslaten

wuivend in de open deur, zie ik je weggaan
na een tijdje kijk je niet meer om
het lijkt pas een dag geleden
dat je heel klein tegen me aanlag
en ik zeker was dat ik je nooit zou laten gaan

Nadine