Venus

de witte parel rijst op uit de zee
te lang lag ze op de bodem
in de schelp die niemand vond
de verwonderde zon 
omhult haar met blauw licht

als de nacht komt
met zwarte sluiers van verdriet
blijft ze warm en licht
ze schittert even in de oneindige zee
als een verre ster

nadine

Passie

ja, ik ga wel met je mee
langs rode sintelpaden naar de top
passie smelt gletsjers in je ogen
en het dal is nooit zo diep geweest

misschien komen we nooit meer terug

nadine