De kus

een tijdloze, versteende omhelzing
verstild staan ze samen
tot passie ruimte brandt in het strakke wit
ze ontsnappen, elk een eigen vlucht
verkennen dromen en grenzen
ver buiten de horizon
om steeds terug te keren
naar de omstrengeling 
van het troostende wit

nadine

Sprookje

er was... eens
misschien mooi maar voorbij
er is ... nu
nog even gulzig leven

met of zonder prins
maar het witte paard blijft
dat geeft je vleugels

nadine